Afrokapper

Uiteraard moet je proberen om alle elementen van de cultuur op te snuiven. De afrokapper is nu eenmaal één van deze elementen. Ik wilde graag twists  in mijn haar en heel lang haar. Mijn nicht nam me mee naar een winkel waar je alle soorten haar kan kopen. Echt haar, vals haar, krullend haar, pruiken en ... We zochten naar haar die het meeste geleek op mijn natuurlijke haarkleur en naar een lengte die mijn haar flink wat zou verlengen. Ik kocht twee pakjes haar en ging naar de kapper. Twists lijkt zeer hard op vlechtjes, maar deze rasta's maakt men enkel met twee lokken en niet met drie lokken zoals de welbekende vlechtjes. Het heeft me maar liefst 5 uur stilzitten gekost om deze look te creëren. In het verleden heb ik al heel wat kapsels gehad met vlechtjes. In België betaal je dan ook heel wat voor deze kapsels. Hier in Afrika heeft dit kapsel me nog geen 15 euro gekost. Zie hier de VOOR en NA !!!

Kwame Nkrumah University of Science and Technology KNUST

Na een weekje in Kumasi te zijn heb ik ook hier al heel wat vrienden gemaakt. Eén van deze vrienden heet Angelina. Angelina wilde me graag voorstellen aan haar vrienden die in een jongerenorganisatie zitten. Deze Christelijke jongerenorganisatie heet: footworks international en heeft als doel de gospel van Christus doorheen heel Afrika te gaan verspreiden. Hiermee willen ze Christus weer in het midden van iemands leven brengen en dit vooral bij mensen die fysiek lijden. Ze gaan dan vaak op missie naar andere Afrikaanse landen om daar mensen echt letterlijk te gaan genezen. Ik vond het zeer gek om deze vorm van letterlijk geloven bij jongeren te zien.  Ik heb met hen over hun visies gepraat, maar ik ben er niet zo diepgaand op ingegaan vandaar ik niet letterlijk geloof en ik niet onbeleefd wilde over komen     (cultuur), maar de daden van Jezus en dergelijke meer interpreteer en als 2de taal beschouw. Na heel wat gesprekken over de gospel en genezingen liet Angelina mij de grootste en de beste universiteit van Ghana zien. Angelina was reeds 4 jaar afgestudeerd en de jongerenorganisatie is eigenlijk voort gegroeid uit allemaal studenten die zijn afgestudeerd. Ik schrok echt toen ik de campus bezocht. Dit omdat de universiteit zeer groot is en omdat ze echt prachtig is.  De tuin rondom de universiteit is enorm rustgevend en mooi afgewerkt. De studentenkoten zien er zeer gezellig uit en er zijn dan ook zeer veel studentenkoten. Eén daarvan zie je op de foto. Het lijkt meer op een appartementsgebouw. De universiteit heeft alles wat men zich maar kan wensen. Een restaurant, bankautomaten, winkeltjes, shuttledienst en ga zo maar door. Het was zeer fijn om de campus te bezoeken en om te zien hoeveel aandacht de overheid besteed aan de universiteit. Daaruit blijkt toch wel dat men heel veel belang vertoond voor onderwijs, jammer dat men hier in Ghana nog niet beseft dat goed onderwijs niet begint aan de universiteit, maar wel in de kleuterklas!

Otumfuo osei tutu 2

Vandaag was het een grote dag voor de Ashanti in Kumasi! In het grote stadion van Kumasi werd de 15de verjaardag van de allerbelangrijkste chief van heel Ghana gevierd. Nana Otomfuo Osei Tutu de tweede. Men noemt ana niet the chief, maar wel the king. Hij betekent zeer veel voor Ghana en heeft dan ook zeer veel macht in Ghana samen met de president. Zijn 15de verjaardag lokte dan ook zeer veel toeschouwers in het stadion. De 15de verjaardag van Nana kon je dan ook op alle tv- zenders hier in Ghana volgen. Toen ik aankwam aan het stadion was het al zeer laat dit omdat ik vandaag ook mijn oma heb bezocht wat tevens een prachtig moment was. 11/05 wordt zeker en vast een dag om nooit meer te vergeten. Doordat we zo laat aankwamen aan het stadion had ik eigenlijk het geluk dat ik al the chiefs van Kumasi wonder boven wonder van dichtbij kon zien. Heel uitzonderlijk als je weet hoe veel volk er vandaag aanwezig was en ja hoor ik heb Nana van dichtbij gezien. Whauw! Dat men Ghana vroeger de goudkust noemde is nog steeds te zien bij de Ashanti. Al the chiefs droegen prachtige authentieke kleren en enorm veel goud. Ik kan uren vertellen over alles wat ik vandaag gezien en geleerd heb over de Ashanti, maar dat doe ik wel uitbundig in België. Waarschijnlijk zijn jullie allen benieuwd naar mijn oma. Wel hier is ze dan!

Kumasi > Big city life !

Voor ik naar Ghana kwam had ik in allerlei boeken gelezen dat Ghana een stadsgedeelte en een brousse gedeelte kende. Nu mocht ik daar echt kennis mee gaan maken. Ik nam de bus richting Kumasi. Een trip van maar liefst zes uur die gelukkig sneller voorbij was dan ik dacht. Vol spanning zat ik op de bus te wachten tot mijn papa zijn broer me zou afhalen aan het busstation. Eens aangekomen in het drukke Kumasi was ik echt wel verbaasd. Tamale kent enorm veel droogte, rust, moslims en eenvoud. Kumasi is alles wat Tamale niet heeft. Kumasi is een zeer drukke stad vol groen, christenen, katholieken en heel weinig moslims. Aangekomen in het busstation spannend! Gelukkig was het busstation niet zo groot dan ik had gedacht. Ik had dan ook onmiddellijk mijn nonkel gevonden. Ik kreeg een warm onthaal en ik werd onmiddellijk naar mijn tante gebracht. Daar zou ik de eerste dagen logeren. Toen ik aankwam bij het huis van mijn tante leek ik wel in Europa te zijn. Waar zijn al die lemen hutten naar toe? Wat een verschil! Mijn tante leek als twee druppels water op mijn papa. Whauw!!! Ik ontmoette de dochter van mijn tante welke twee prachtige meisjes van kinderen heeft. Ondertussen heb ik al drie zussen en één broer van mijn vader ontmoet en dat voor de EERSTE KEER IN MIJN LEVEN! Dat doet wat met een mens! Wat was iedereen blij mij te zien! Ik word hier enorm verwend! Ik heb zelfs enkele stoffen gekregen en dat is één van de meest kostbare zaken die je hier kan geven aan en vrouw. Zondag ontmoet ik voor het eerst mijn oma en dat op Moederdag! Dat wordt opnieuw een dag om nooit te vergeten. Ghana !!! Ik hou van jou

Afscheid nemen is pijnlijk !

Het moment om afscheid te nemen van ons gastgezin was aangebroken. Iris en ik besloten om onze aanwezigheid van twee maanden af te sluiten in het gastgezin door een groot feestmaal te bereiden.
Iris en ik gingen samen met onze moeder naar de markt en we kochten heel wat rijst, eieren, groenten en ... We nodigden onze vrienden, die we ondertussen in Sognaayili hadden gemaakt uiteraard uit om ons afscheid mee te komen vieren. Nadat iedereen naar huis was en de meeste gingen gaan slapen had ik het zeer moeilijk om ook te gaan slapen. Ik wist wanneer ik naar bed zou gaan ik zeer snel zou wakker worden om het gastgezin die dag te verlaten. Uren heb ik nog zitten staren naar onze compound en de omgeving. Uiteindelijk ben ik dan toch maar gaan slapen. Dit gepaard gaande met heel wat tranen. Wanneer ik wakker werd moest ik al gauw afscheid nemen van iedereen.  Dit betekende het einde van Tamale, Sognaayili en mijn gastgezin, maar tevens ook het begin van een zeer verrijkend moment in mijn leven. Ik zou mijn familie gaan opzoeken in Kumasi. Ik heb amper in mijn leven zo een pijn gevoeld. Het gastgezin heeft twee maanden zo goed voor mij gezorgd en het gastgezin is echt mijn familie geworden in die tijd. Ik ben ook dol op kinderen en in ons gastgezin waren er dan ook heel wat kinderen waarmee ik kon spelen. Ik ga ze zo hard missen. "Afscheid nemen bestaat niet" zegt Marco Borasto! Ik geloof hem! Tamale, Sognaayili, mijn gastgezin en al de vrienden die ik daar gemaakt heb sluit ik voor eeuwig op in mijn hart! Ik ben er dan ook van overtuigd dat ik ze heel binnenkort zal terug zien. De tijd vliegt zo snel... en ik ben zeker van plan om terug naar Ghana te reizen in de toekomst. Wanneer ik Ghana opnieuw zal bezoeken zal ik ook uiteraard een bezoekje brengen aan Tamale, Sognaayili en mijn gastgezin !!!