Het moment om afscheid te nemen van ons gastgezin was aangebroken. Iris en ik besloten om onze aanwezigheid van twee maanden af te sluiten in het gastgezin door een groot feestmaal te bereiden.
Iris en ik gingen samen met onze moeder naar de markt en we kochten heel wat rijst, eieren, groenten en ... We nodigden onze vrienden, die we ondertussen in Sognaayili hadden gemaakt uiteraard uit om ons afscheid mee te komen vieren. Nadat iedereen naar huis was en de meeste gingen gaan slapen had ik het zeer moeilijk om ook te gaan slapen. Ik wist wanneer ik naar bed zou gaan ik zeer snel zou wakker worden om het gastgezin die dag te verlaten. Uren heb ik nog zitten staren naar onze compound en de omgeving. Uiteindelijk ben ik dan toch maar gaan slapen. Dit gepaard gaande met heel wat tranen. Wanneer ik wakker werd moest ik al gauw afscheid nemen van iedereen. Dit betekende het einde van Tamale, Sognaayili en mijn gastgezin, maar tevens ook het begin van een zeer verrijkend moment in mijn leven. Ik zou mijn familie gaan opzoeken in Kumasi. Ik heb amper in mijn leven zo een pijn gevoeld. Het gastgezin heeft twee maanden zo goed voor mij gezorgd en het gastgezin is echt mijn familie geworden in die tijd. Ik ben ook dol op kinderen en in ons gastgezin waren er dan ook heel wat kinderen waarmee ik kon spelen. Ik ga ze zo hard missen. "Afscheid nemen bestaat niet" zegt Marco Borasto! Ik geloof hem! Tamale, Sognaayili, mijn gastgezin en al de vrienden die ik daar gemaakt heb sluit ik voor eeuwig op in mijn hart! Ik ben er dan ook van overtuigd dat ik ze heel binnenkort zal terug zien. De tijd vliegt zo snel... en ik ben zeker van plan om terug naar Ghana te reizen in de toekomst. Wanneer ik Ghana opnieuw zal bezoeken zal ik ook uiteraard een bezoekje brengen aan Tamale, Sognaayili en mijn gastgezin !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten